رصدخانه روبین، واقع در شیلی، آسمان را برای انجام یک بررسی به نام بررسی میراث فضا و زمان (LSST) اسکن خواهد کرد. این بررسی عظیم، حجم عظیمی از داده‌ها را در مورد کهکشان‌ها جمع‌آوری می‌کند تا مشخص کند «جرم گمشده» یا ماده تاریک جهان در کجا قرار دارد.
این کار را با استفاده از تکنیکی به نام عدسی گرانشی انجام می دهد. هنگامی که یک جسم جرم کافی داشته باشد، در واقع فضازمان را خم می کند تا نوری که از پشت جسم می آید به شیوه ای مشخص خم شود. با دیدن این که این اثر عدسی چقدر قوی است، دانشمندان می توانند بفهمند که جسم عدسی چقدر جرم دارد. این بدان معناست که آنها می توانند جرم یک کهکشان را که می توانند ببینند با جرمی که باید بر اساس اثر عدسی آن داشته باشد مقایسه کنند، و تفاوت بین این دو نشان می دهد که چقدر ماده تاریک وجود دارد.
با این حال، این اثر ظریف است، بنابراین برای درک میزان ماده تاریک در خارج، دانشمندان به داده‌هایی از هزاران کهکشان نیاز دارند. آنها می خواهند سیستم هایی را در سراسر آسمان مشاهده کنند تا تصویری از تمام ماده تاریکی که در آنجا وجود دارد به دست آورند.
برای این کار، رصدخانه روبین به یک تلسکوپ بسیار قدرتمند نیاز دارد که هم میدان دید وسیعی داشته باشد (به این معنی که می تواند بخش های بزرگی از آسمان را به طور همزمان ببیند) و هم وضوح بالا (به این معنی که آن مناطق را با جزئیات زیاد می بیند). اکثر تلسکوپ ها یکی یا دیگری را دارند. برای مثال تلسکوپ فضایی هابل وضوح بسیار بالایی دارد اما میدان دید کمی دارد. Rubin می تواند هر دو را داشته باشد زیرا دارای یک آینه بسیار بزرگ 8.4 متری است که به بزرگترین دوربین دیجیتال جهان متصل است.
