در ایالات متحده، هزینه ساخت یک راکتور هسته ای جدید بسیار زیاد است. برآوردها نشان می دهد که پروژه های ساخت و ساز معاصر تا 10 میلیارد دلار برای هر راکتور می رسد. این در نتیجه تقاضاهای انبوه بتن، گنجاندن ایمنی و بسیاری از عوامل دیگر است. همچنین، پس از پایان ساخت، هزینه‌ها همچنان به بهره‌برداری از تأسیسات سرازیر می‌شوند – تفاوت بین آنچه به عنوان هزینه‌های ساخت یک شبه شناخته می‌شود و برچسب قیمت عملیاتی که پس از آن حاصل می‌شود.
از سال 2016، وکس گزارش می دهد که هزینه های ساخت یک شبه پروژه های هسته ای که دو سال قبل راه اندازی شده بودند، 5366 دلار در هر کیلووات بود. در مقابل، تأسیسات جذب باد تقریباً 1980 دلار به ازای هر کیلووات در این هزینه های ساختمانی در آن زمان هزینه داشت. در سال 2022، EIA ارقام 6695 دلاری را در هزینه های پایه یک شبه برای راکتورهای آب سبک و 1718 دلاری را برای تاسیسات بادی گزارش کرد که باعث افزایش ارزش دلارها و سنت های شدید این موضوع شد.
این اختلاف در هزینه‌های اولیه، فناوری هسته‌ای را برای کسانی که پروژه‌های انرژی جدید را در سراسر کشور تأمین مالی می‌کنند، به سختی به فروش می‌رساند. در حالی که برخی از کشورهای دیگر تلاش هماهنگی برای ساختن تاسیسات هسته ای کوچکتر و متعددتر انجام داده اند تا جنبه های قیمت را در نظر بگیرند، بخش انرژی ایالات متحده معمولاً ساخت سازه های بلند را انتخاب کرده است. بنابراین منبع تغذیه جایگزین راه حلی جذاب برای تقاضاهای جدید در شبکه در سراسر عصر مدرن و هسته ای بشریت باقی مانده است.
به طور مشابه، 93 راکتور هسته ای فعال در آمریکا در 55 نیروگاه قرار دارند که می توان آنها را تا حد زیادی در اطراف مراکز جمعیتی یافت. در نتیجه، محدودیت‌های فضایی و تقاضای کلی به نظر می‌رسد که پروژه‌های جدید از همه نوع را به سرزمین‌های جدیدی سوق می‌دهد که به سادگی نمی‌توانند هزینه را توجیه کنند یا به پتانسیل تولید عظیم یک راکتور هسته‌ای نیاز دارند.
