هواپیماها تعدادی اقدامات ایمنی آتش نشانی در هواپیما دارند و برخی از این گزینه ها در صورت بروز آتش سوزی مرتبط با باتری در دسترس هستند. اولین خط دفاعی کپسول آتش نشانی فروتن است. در هر هواپیما چندین خاموش کننده وجود دارد و خدمه برای استفاده موثر از آنها آموزش دیده اند. اگر آتش به اندازه کافی سریع مهار شود، ممکن است همه چیز مورد نیاز باشد. هواپیماها همچنین به گونه‌ای طراحی شده‌اند که نسبتاً نسوز باشند، بنابراین در حالی که آتش ممکن است شروع شود، به سختی می‌تواند به هواپیما برسد و در سراسر هواپیما پخش شود. در شرایط شدید در هواپیماهای باری، خلبان می تواند فشار هواپیما را کاهش دهد – که باید آتش هوا را از بین ببرد و پیشرفت آن را کند کند.
مقابله با آتش سوزی باتری های لیتیومی به خصوص سخت است، زیرا می توان آنها را مهار کرد. سوخت آتش و منبع اکسیژن هر دو در خود سلول وجود دارند، بنابراین شما نمی توانید آنها را به طور سنتی خاموش کنید. در عوض، بهترین روش این است که سعی کنید سلول های باتری را که هنوز مشتعل نشده اند خنک کنید و اجازه دهید آنهایی که باید خودشان را بسوزانند. کیسه های مخصوص سوختگی وجود دارد که حاوی وسایل سوزاننده است و در عین حال برای خنک کردن باتری ها نیز عمل می کند.
همانطور که یک خلبان خطوط هوایی در ویدیوی بالا توضیح می دهد، آتش گرفتن باتری لیتیومی معمولاً منجر به تغییر مسیر هواپیما به نزدیکترین فرودگاه می شود. سپس در اسرع وقت فرود می آید تا باتری مورد نظر را بتوان از هواپیما خارج کرد. خلبانان و مهمانداران هواپیما به عنوان بخشی از جلسات آموزشی خود را برای آتش سوزی های احتمالی آماده می کنند. از آنجایی که رویه ها به طور مکرر حفاری می شوند، خدمه هواپیما باید دقیقا بدانند که در مواقع اضطراری چه کاری انجام دهند و قبل از اینکه مشکل از کنترل خارج شود، اقدام کند.
