در حالی که هارلی دیویدسون موتورسیکلت های خود را در یک خط مونتاژ رباتیک در یورک، پن. تولید می کند، تمام دوچرخه های دوکاتی به استثنای برخی از موتورسیکلت هایی که برای بازارهای برزیل و تایلند هستند، در بولونیا، ایتالیا ساخته می شوند. با هم در امکانات آن کشورها.
یکی دیگر از دلایلی که دوچرخه‌های دوکاتی به‌خاطر گران‌قیمت هستند، شجره‌نامه مسابقه‌ای است که این برند در طول سال‌ها به دست آورده است. سال گذشته، فرانچسکو باگنایا با دوکاتی دسموسدیچی، 15 سال پس از اینکه کیسی استونر اولین عنوان جهانی دوکاتی را به دست آورد، قهرمانی موتور سواران MotoGP را به دست آورد. عنوان باگنایا پانزدهمین قهرمانی موتورسوار دوکاتی و هجدهمین قهرمانی دوکاتی در سازنده بود. موفقیت Desmosedici در پیست مطمئناً بخش بزرگی از دلایلی است که Ducati می‌تواند قیمت‌های شش رقمی را برای دوچرخه‌های خود بپرسد.
دوچرخه‌های دوکاتی از جذابیت هیپستری برخوردار هستند که به ارزش آنها در بازار کارکرده نیز می‌افزاید.
u/Swoody11 در موضوعی در ساب ردیت r/motorcycles توضیح داد که چرا موتورسیکلت های دوکاتی اینقدر گران هستند. آنها گران هستند به همان دلایلی که لامبورگینی ها و فراری ها هستند: آنها عجیب و غریب هستند، آنها به شیوه ای بسیار جلب توجه می کنند، آنها با نشان خود یک شجره عملکرد اثبات شده در یک مسیر مسابقه را به ارمغان می آورند و نشانی که نشان می دهد که شما آنها می‌توانند یک اسباب‌بازی با دلار بالا بخرند.»
در حالی که دوچرخه‌های دوکاتی بدون شک سریع و با دقت ساخته می‌شوند، نگهداری آنها می‌تواند گران باشد و لزوماً در درازمدت به اندازه سایر مارک‌های محبوب قابل اعتماد نیستند.
در مطالعه Consumer Reports در سال 2015 در مورد قابلیت اطمینان موتورسیکلت در طی چهار سال مالکیت، دوکاتی با 33 درصد سومین میزان خرابی را در بین تمام برندها داشت (فقط Can-Am و BMW وضعیت بدتری داشتند؛ یاماها، سوزوکی و هوندا با 11 درصد در صدر فهرست قرار گرفتند. 12% و 12% به ترتیب.)
