Tiger I قبلاً یک تانک قدرتمند بود، اما زمانی که نازی‌ها آن را به Tiger II (همچنین به عنوان ببر سلطنتی شناخته می‌شود) ارتقا دادند، واقعاً پادشاه همه تانک‌ها بود. به جای 45 تن وزن مانند تایگر I، نزدیک به 75 تن وزن داشت. همان تفنگ ویرانگر 88 میلی‌متری را داشت، اما لوله تفنگ Tiger II بلندتر بود و به سرعت شلیک آن می‌افزاید. بیشتر وزن، تا حد زیادی، هنگام تقویت زره اضافه شد. در قسمت جلوی تانک، زره 18 سانتی متر ضخامت داشت. تانک‌های طرف متفقین شاهد خروج فرمان آنها از بدنه Tiger II بودند.
مشکل این تانک های فوق سنگین نحوه بازیابی آنها در هنگام خرابی است. برای Tiger II، تنها یک تانک دیگر تایگر می‌توانست آن را به صورت فیزیکی دور کند. با این حال، مشکل اصلی تایگر II این بود که یک ماشین پیچیده بود که خدمه برای کار به آموزش نیاز داشتند. با این حال، در آن نقطه از جنگ در سال 1944، آلمان با کمبود خدمه تانک با تجربه روبه‌رو بود. در نتیجه، کمتر از 500 ببر سلطنتی ساخته شد، اما یکی از افسانه‌ای‌ترین تانک‌های آن دوران باقی مانده است.
