در حالی که جان دلورین امروزه به خاطر ارتباطش با خودروسازی شهرت دارد، به ویژه به دلیل ناموفق بودن خودروی تولیدی اش که در فیلم «بازگشت به آینده» به شهرت رسید، او در اواخر دهه 50 یک مهندس مبتدی در پونتیاک بود. او به زودی مهندس ارشد شد و طوفان محبوب را در سال 1959 و GTO نمادین را در سال 1964 ساخت. اما دلورین یک پیشرو بود که هرگز به وضعیت موجود رضایت نداشت، به همین دلیل در سال 1963 دستور ساخت دو نمونه اولیه را داد که مستقیماً با کوروت رقابت می کردند. ، نادیده گرفتن دستورالعمل های شرکتی علیه چنین مدل هایی.
این دو نمونه اولیه یک کانورتیبل و یک رودستر سقف سخت خواهند بود. دلورین می‌دانست که توسط مدیریت رد خواهند شد، اما به هر حال پروژه را ادامه داد. او که آماده رد شدن بود، حتی یک کلاسور برای ارائه پروژه ارائه کرد که در آن طرح پیشنهادی خود و اینکه چرا ماشین جدیدش باید در بازار وجود داشته باشد، ارائه کند. او می‌خواست آن را به عنوان رقیبی برای فورد موستانگ جدید معرفی کند، حتی اگر آن خودرو دو صندلی دیگر داشت.
حتی با وجود اینکه هیئت مدیره در ابتدای ارائه این خودرو هیچ قصدی برای ساخت این خودرو نداشت، اما به دلوران به دلیل استعداد و انگیزه‌اش این فرصت را داد تا آن را عرضه کند. از این گذشته، در سال 1965، هیئت مدیره او را به عنوان رئیس بخش موتور پونتیاک منصوب کرد و در سن 40 سالگی، جوانترین رئیس یک برند جنرال موتورز بود. احتمال این وجود داشت که او بعداً پروژه دیگری را که آنها تأیید می کردند ارائه می کرد (او انجام داد).
