ایده یک پلت فرم وسیله نقلیه الکتریکی واحد که می تواند در اندازه ها و اهداف مختلف خودرو اعمال شود، جدید نیست. در واقع، این استراتژی به عنوان یکی از مزایای کلیدی برقسازی از روزهای اولیه انتقال EV پیشنهاد شده است: استفاده از یک معماری مشترک، اغلب شامل باتری، موتورهای الکتریکی، مدیریت توان و سختافزار کنترل، و بستهبندی آن در یک قطعه واحد. یا «اسکیت برد». سپس میتوان آن را با انواع سبکهای بدنه، از مینیونها و پیکاپها گرفته تا سدانها و خودروهای اسپورت ارتقا داد.
![محفظه بار عقب کیا PV5](https://www.slashgear.com/img/uploads/embed/it-U38chA-1704849717.jpg)
جذابیت برای سازندگان خودروهای برقی که قصد داشتند به شرکتها کمک کنند تا ناوگان تجاری خود را به برق تبدیل کنند، آشکارتر بود. استارتآپهایی مانند Canoo و Bollinger Motors با نوید یک معماری واحد و بسیار انعطافپذیر که میتواند زیربنای همه چیز باشد، از وسایل نقلیه حملونقل شهری جمعوجور، تا ونها و کامیونهای بزرگتر، همراه با جابجاییهای افراد برای سواری، مشخصات خود را افزایش دادند – و سرمایهگذاریهای زیادی را انجام دادند. خدمات سلام
![قسمت عقب کیا PBV](https://www.slashgear.com/img/uploads/embed/it-vJlEH0-1704849750.jpg)
این هنوز در عمل به نتیجه نرسیده است. در حالی که خودروسازان، مانند گروه فولکسواگن با MEB، مدلهای متعددی دارند که از یک پلتفرم اصلی استفاده میکنند، هیچیک از خودروسازان جدید موفق به تبدیل مفاهیم براق خود به ناوگان مستقر نشدهاند.