دلیلی وجود دارد که در سال 2019، تقریباً 25 درصد از کل انرژی های تجدیدپذیر در ایالات متحده از باد و تنها 9 درصد از انرژی خورشیدی تامین می شد. همه چیز در مورد کارایی است. با فناوری فعلی و در اوج کارایی، پنل های خورشیدی تنها می توانند تقریباً 20 درصد انرژی دریافتی از خورشید را به انرژی قابل استفاده تبدیل کنند. از طرف دیگر، توربین های بادی می توانند تا 60 درصد انرژی جذب شده از طریق باد را تبدیل کنند.
با صرفه جویی متوسط سالانه یک خانه تقریباً 1500 دلار با پانل های خورشیدی، منطقی است که همان خانه با استفاده از یک توربین بادی صرفه جویی قابل توجهی داشته باشد. متأسفانه عوامل متعددی مانع از پتانسیل صرفه جویی شده و اجرای توربین های بادی در مقیاس مسکونی را دشوار می کند. شاید سخت ترین آن عوامل برای غلبه بر فضا باشد.
به گفته وزارت انرژی، یک توربین بادی که بخش قابل توجهی از برق متوسط یک خانه را تامین می کند، حداقل به یک هکتار زمین نیاز دارد. از طرف دیگر، صفحات خورشیدی معمولاً روی سقف خانه قرار می گیرند و نیازی به فضای اضافی ندارند. حتی مزارع خورشیدی که انرژی تولید شده توسط خورشید را در شبکه محلی فیلتر می کنند، فضای نسبتاً کمتری را نسبت به توربین های مسکونی اشغال می کنند. به عنوان مثال، یک مزرعه 10 هکتاری می تواند 1 مگاوات انرژی تولید کند که برای تامین انرژی حدود 200 خانه کافی است.
