عدسیهای پریسکوپ، مانند خود پریسکوپها، باید تا جایی که عملاً میتوانند طولانی باشند تا هم نور را جمعآوری کنند و هم آن را به جایی که لازم است منتقل کنند. چگونه این امر در بدنه باریک یک گوشی هوشمند امکان پذیر است؟ این است به طور نسبی ساده: نور از سنسور دوربین گوشی هوشمند (از جلو به عقب) در زوایای بهینه عبور می کند. منشورهای شیشه ای به روشی مشابه نور را از سوژه به مکانیک حساس به نور دوربین منعکس و هدایت می کنند.
با دوربین پریسکوپ، لنز به جای اینکه به سمت بیرون از آن کشیده شود، درون بدنه خود دستگاه قرار دارد. این امر به جلوگیری از آسیب به آن کمک می کند و بدنه باریک و متقارن دستگاه را حفظ می کند، اما همچنین به این معنی است که کاربر می تواند از مزایای زوم اپتیکال بدون حجیم اضافی بهره مند شود.
مهم ترین تمایز بین زوم دیجیتال و اپتیکال این است که اولی به طور موثر تنها بخشی از تصویر را برش می دهد و آن را بزرگتر نشان می دهد. زوم اپتیکال در گوشیهای هوشمند به بخشهای شیشهای داخل دوربین اجازه میدهد تا اثرات نور را بر روی سوژه و حسگرهای دوربین تنظیم کنند، مشابه این که لنز زوم یک دوربین حرفهای به معنای واقعی کلمه به سوژه نزدیکتر میشود.
دوربین پریسکوپی در داخل گوشی هوشمند، راهی بینظیر برای ارائه این جلوه است (در غیر این صورت برای چنین دستگاههایی بسیار غیرعملی است)، به طور بالقوه زوم اپتیکال x5 یا حتی بالاتر را ارائه میدهد. این نیز کامل نیست، زیرا کیفیت اجزا می تواند بر نتایج نهایی تأثیر بگذارد، اما فناوری بسیار پیشرفته ای است.