پس از آغاز هزاره، کلمبیا شروع به بازی با ایده استفاده از فناوری پوشش فضایی در لباس بیرونی خود کرد. فناوری های ناسا راهی برای فیلتر کردن در حوزه تجاری و خانه های مصرف کنندگان دارند و پتوهای فضایی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. ایده این بود که از همان فناوری استفاده کنیم که گرما را از فضاپیما پرتاب می‌کند، آن را به سمت بیرون بچرخانیم تا با بدن روبرو شویم و از آن برای حفظ گرما استفاده کنیم. این تلاش در نهایت منجر به خط تولید لباس های بیرونی Omni-Heat کلمبیا شد که در سال 2010 شروع به کار کرد.
هاسکل بکهام، معاون نوآوری کلمبیا، به SlashGear گفت: «چیزی که ما بیش از 10 سال در خط تولید داشتیم، در اصل از پتوهای فضایی ناسا استفاده شده در مأموریت های آپولو الهام گرفته شده است. “جزء کلیدی فلز است. فلزات دارای این خاصیت اساسی هستند که گرما را منعکس می کنند. در مورد لباس های بیرونی، شما گرمای بدن خود را منعکس می کنید. در مورد فرودگر، شما گرمای حاصل از خورشید را منعکس می کنید. بنابراین در خدمت همان هدف است.”
کلمبیا ایده انعکاس گرمای تابشی را در نظر گرفت و آن را درون چکمه‌ها، دستکش‌ها، کت‌ها و کلاه‌ها قرار داد. در حالی که اصل زیربنایی صحیح است، تفاوت های بسیار عمده ای بین یک فضاپیما و یک شخص وجود دارد، بنابراین کلمبیا مجبور شد برای توضیح زیست شناسی برخی تنظیمات را در مواد خود انجام دهد.
