عکاسی اساساً فرآیند گرفتن نور و ذخیره آن به شکل قابل تکرار است. اکثر تنظیمات در هر دوربین معینی حول محور میزان نوری است که در هر لحظه به سنسور دوربین راه پیدا می کند. عکاسان حرفهای و استودیویی از تجهیزات فلاش زیادی استفاده میکنند تا تنظیمات نوری دقیقی را که میخواهند ایجاد کنند، اما دستگاههای فلاش خارجی برای بسیاری از عکاسان میتوانند قطعات بزرگ، گران قیمت و غیرضروری باشند.
دوربین ها، چه دیجیتال و چه فیلم، اساساً با گرفتن و ضبط نور کار می کنند. تسلط بر این جنبه از عکاسی موضوعی است که می تواند (و می کند) هزاران کتاب در زمینه عکاسی را پر کند. با این حال، حقیقت این است که یک عکاس تنها با نور طبیعی موجود همراه با فلاش داخلی دوربین خود می تواند نتایج باورنکردنی به دست آورد.
دستگاههای فلاش خارجی خالی از لطف نیستند – آنها گزینههایی را در استودیوهای خود به عکاسان متوسط و پیشرفته ارائه میدهند، اما معمولاً بزرگ، ناهموار و شکننده هستند و اکثر عکاسان را بدون دردسر اضافی خوشحال میکنند.