در سال 1913، ارتش ایالات متحده استفاده از دوچرخه های هندی (هنوز هندی نامیده نمی شود) را آغاز کرد، در همان سال یکی از بنیانگذاران اسکار هدستروم از شرکت استعفا داد. جهان در ژوئیه 1914 وارد اولین جنگ خود شد. هندی در سال 1915 مدیر کل را ترک کرد اما به عنوان رئیس جمهور باقی ماند. ایالات متحده در آوریل 1917 وارد جنگ جهانی اول شد و این شرکت بلافاصله شروع به انحراف تولید به سمت تلاش های جنگی کرد. بین سال‌های 1917 و 1919، تقریباً 50000 موتورسیکلت برای ارتش ساخته شد.
در سال 1923، سرانجام نام به شرکت موتور سیکلت هند تغییر یافت (به «r» گم شده توجه کنید). پانزده سال بعد در سال 1930، Eleuthere Paul du Pont – نجیب زاده تجاری و بنیانگذار Du Pont Motors – به اندازه کافی سهام شرکت را خریداری کرد تا مدیریت موجود را مجبور به ترک آن کند. او متعاقباً مرد خود، Loring F. Hosley را به عنوان مسئول انتخاب می کند، که به نوبه خود شرکت را به طور تصاعدی رشد می دهد. بین سال‌های 1940 و 1945 (سال‌های جنگ جهانی دوم)، تولید دوباره به طور کامل به تلاش‌های جنگی تغییر کرد و هندی حدود 35000 دوچرخه (معادل 24 میلیون دلار موجودی) برای ارتش ساخت.
در سال 1950، رالف بی راجرز از ریاست شرکت موتورسیکلت هند استعفا داد و جان بروکهاوس، نسل سوم صنعت‌گر انگلیسی که خانواده‌اش در زمینه آهنگری فنرها، اکسل‌ها و سایر کارخانه‌های آهن فعالیت داشتند، جایگزین او شد. سه سال بعد، در سال 1953، شرکت به طور کامل تعطیل شد و تا دو سال بعد تعطیل شد. شرکت Brockhouse Engineering حقوق این شرکت را در سال 1955 خریداری کرد و به طرز عجیبی شروع به واردات موتورسیکلت های رویال انفیلد (که تاریخچه دیوانه کننده ای دارد)، آنها را تغییر نام داد و آنها را به عنوان موتورسیکلت هندی فروخت.
(تصویر ویژه توسط AlfvanBeem از طریق Wikimedia Commons | برش و مقیاس بندی شده | CC BY-SA 1.0)
