این ماموریت بدون دردسر نبوده است. دو آرایه خورشیدی لوسی یک مبارزه خاص بوده است. این ساختارهای گرد بزرگ سلول‌های خورشیدی که در هر طرف فضاپیما پخش شده‌اند، انرژی را از خورشید جمع‌آوری می‌کنند تا سیستم‌های لوسی را تامین کنند. برای قرار دادن لوسی در نوک دماغه موشک برای پرتاب، آرایه ها باید جمع می شدند. برنامه این بود که هر آرایه مانند یک فن در یک پهنای کامل 360 درجه باز شود و سپس در جای خود محکم شود.
یک آرایه این کار را کاملاً انجام داد. دیگری پس از راه اندازی چفت نشد. این دو مشکل ایجاد کرد: آرایه خورشیدی باید حداکثر مساحت را پوشش دهد تا توان کافی لوسی را دریافت کند، و باید در جای خود محکم می شد تا از نظر ساختاری سالم باشد. اگر قفل نبود، هر زمان که لوسی پیشرانش را شلیک می کرد، ممکن بود آسیب ببیند.
تیم تاکتیک‌های متعددی را برای استقرار و بستن آرایه گیر کرده، مانند استفاده از موتور پشتیبان برای کشیدن بند بازکننده آرایه، امتحان کرد. در پایان، در حالی که آرایه به دست نمی آید، در نهایت بین 353 درجه و 357 درجه را پوشش می دهد. این اجازه داد تا ماموریت ادامه یابد. تا کنون، فضاپیما از سلامت خوبی برخوردار است و نیروی مورد نیاز خود را تولید می کند.
