تویوتا گرمای فولکس‌واگن و گلف فوق‌العاده موفقش را در دهه 70 احساس کرد. رقیب آلمانی آن با طرح دیفرانسیل جلو عرضه شد، بنابراین فضای بیشتری در داخل، وزن کلی کمتر و مصرف سوخت بهتر ارائه می‌دهد. خودروساز ژاپنی نیاز به پاسخ داشت و به سرعت به آن نیاز داشت. در نتیجه نسل پنجم کرولا E80 متولد شد.
این یک ارتقای انقلابی برای پلاک بود، زیرا دیفرانسیل جلو، موتورهای قدرتمندتر و پیشرفته‌تر و بدنه مدرن و آیرودینامیک را معرفی کرد. تصمیم برای حرکت به یک پلت فرم جدید نه تنها باعث کاهش وزن، بهبود مصرف سوخت، بلکه فضای زیادی در داخل، به ویژه برای سرنشینان عقب و بار باز کرد.
البته تویوتا AE86 را نیز در این نسل عرضه کرد، تصمیمی که طلای خالص بود. تویوتا نه تنها خریدار معمولی را با نسخه های قابل اعتماد FWD پوشش داد، بلکه یک هات هاچ دیفرانسیل عقب با موتور 1.6 لیتری 4A-GE تنفس طبیعی با قدرت 124 اسب بخار را ارائه کرد که گلف GTI را مورد توجه قرار داد. با استفاده از این مدل، این خودروساز توجه جمعیت مشتاق را به خود جلب کرد، چیزی که در چهار نسل اول بی سابقه بود.
بازبینان آن دوره، FWD کرولای بازار انبوه را به خاطر راحتی، کاربردی بودن و اقتصادی بودنش ستایش کردند، حتی اگر برخی به این نکته اشاره داشته باشند که رانندگی با آن کمی بی مزه باشد. با این حال، AE86 بیش از آن را جبران می کند، و یک جزء سرگرم کننده برای رانندگی ارائه می دهد که اتومبیل های FWD هنوز نمی توانند با آن مطابقت کنند. فراموش نکنید، تویوتا همچنین از فریاد 4A-GE در FX-16، یک هات هچ سه در FWD استفاده کرد. به زبان ساده، یک E80 کرولا برای همه وجود داشت – که دلیل کافی برای قرار گرفتن آن در بالای لیست ما است.
