سیستم تعلیق یک موتورسیکلت جزء جدایی ناپذیری است که نه تنها برای راحتی سوار بر روی سطوح ناهموار، بلکه بر پیچیدن و پایداری نیز تأثیر می گذارد. در طول قرن گذشته، بسیاری از تولیدکنندگان با طراحی های مختلف تعلیق جلو برای تعیین بهترین آنها دست به کار شده اند. بی‌ام‌و تفاوتی نداشت و برای یافتن راه‌حلی تلاش کرد تا بتواند در مسابقات مسابقه‌ای در دهه 1930 در رقابت‌هایی که هندلینگ برتر از خود نشان می‌داد، پیروز شوند.
هنگامی که R12 به خیابان ها آمد، دارای یک دوشاخه تلسکوپی با سیستم پیستون هیدرولیک برای سواری نرم تر و قابل کنترل تر بود. طراحی چنگال تلسکوپی یکی از رایج‌ترین طراحی‌هایی است که امروزه دیده می‌شود، اما اولین موردی که از آن و یک سیستم هیدرولیک استفاده کرد، BMW R12 بود. متأسفانه، مهندسان BMW به سیستم تعلیق عقب R12 که عملاً وجود نداشت، فکر چندانی نکردند. چند فنر کوچک در زیر صندلی تنها وسیله ای بود که نیروی جاده را در مقابل سوارکار کاهش می داد.
