بیش از 150 سال بعد، Reitwagen ممکن است کمی بیشتر از یک کنجکاوی عجیب و غریب به نظر برسد، مانند آنچه شما ممکن است در قالب ماکت در نمایشگاه های موزه ببینید. مانند تمام تکه های پیشگام فناوری، مدت هاست که به دلیل آنچه پس از آن وارد شده است کاملاً منسوخ شده است. با این وجود، آن دسته از مدل‌های موتورسیکلت که آنقدر آن را تحت الشعاع قرار دادند، ممکن است هرگز بدون آن وجود نداشته باشند.
البته این یک جهش ساده از دایملر رایت واگن به هوندا CB1000 هورنت نبود. همانطور که معمول است، دهه ها پیشرفت تدریجی باعث شد که فناوری موتور سیکلت به آرامی و پیوسته بهبود یابد. به عنوان مثال کاربراتور آن از نوع متر شناور بود و مایباخ، همکار دایملر، کاربراتوری با نازل اسپری را به موقع معرفی می کرد. قاب چوبی دستگاه نیز یک عنصر حیاتی برای بهبود بود: دستگاه احتراق Reitwagen، که به عنوان “اشتعال لوله داغ” شناخته می شود، موتور سیکلت اولیه را در هنگام آتش گرفتن نابود کرد (که باعث طراحی مجدد با گیربکس پیچیده تر شد. و تغییرات دیگر).
این شگفتی تکنولوژیک فقط یک مسیر (به معنای واقعی کلمه) برای موتورسیکلت ها ایجاد نکرد. از همان سال بعد، “Velocipede” سه چرخ کارل بنز شروع به شکل گیری کرد. به نقل از گروه مرسدس بنز، این زاده تلاش بنز برای دستیابی به ماشینی بود که “از نظر وزن” کوچک بود، اما از نظر قدرت یک دستگاه بزرگ بود. ایجاد چنین تعادلی با موتورهای بخار غیرممکن بود و Reitwagen پتانسیل ICE ها را نشان داد. این بسته چوبی فروتن، در میان منحصر به فردترین کانسپت های یک موتورسیکلت تا به حال، تأثیر بسیار زیادی داشت.
