بیایید با خورشید گرفتگی شروع کنیم. همانطور که توسط منابعی مانند سرویس ملی هواشناسی، دایره المعارف بریتانیکا و ناسا تعریف شده است، خورشید گرفتگی زمانی است که مدار ماه آن را در مسیری می برد که باعث می شود مستقیماً بین خورشید و زمین فرود بیاید و سایه ماه را روی زمین بیاندازد. اگر در مسیر کلیت هستید، جایی که می‌توانید خورشید گرفتگی کامل را تجربه کنید، اثر این یک دوره چند دقیقه‌ای است که روز به طور ناگهانی به شب تبدیل می‌شود و سپس برمی‌گردد. اگر خسوف کامل نباشد، می تواند یک گرفت حلقوی باشد، که در آن لبه بیرونی خورشید هنوز قابل مشاهده است.
در همین حال، ماه گرفتگی زمانی است که زمین بین خورشید و ماه می گذرد و بر ماه سایه می اندازد. از آنجایی که ماه بسیار کوچکتر از زمین است، چیزی به نام ماه گرفتگی حلقوی وجود ندارد. بر خلاف تاریکی کامل خورشید گرفتگی کامل، تأثیر ماه گرفتگی کامل معمولاً به رنگ قرمز به نظر می رسد که معمولاً به عنوان ماه خونی شناخته می شود. رنگ‌بندی خاص به این دلیل است که سایه‌های قرمز مایل به قرمز نور خورشید، آنهایی هستند که از غبار موجود در جو زمین عبور کرده و به ماه می‌تابند.
همچنین خاص خورشید گرفتگی این است که با خیره شدن به چشمان خود در طول تغییر شکل، آسیب جدی به چشمان خود وارد می‌کنید که نیاز به استفاده از وسایل ایمنی مانند نمایشگرهای سوراخ سوزنی دارد. با این حال، شما نمی توانید مستقیماً در طول چند دقیقه کلیت به آن نگاه کنید.
