سیارات بنفش، نه سبز، ممکن است کلید جستجوی حیات بیگانه باشند

کاروتنوئیدها (رنگدانه هایی که به سبزیجاتی مانند گوجه فرنگی و هویج رنگ می دهند) در گونه های خاص باکتری بنفش می توانند از انرژی نور مرئی استفاده کنند، در حالی که باکتری کلروفیل ها (BChl) 'a' و 'b' می توانند از نوار مادون قرمز (IR) برای برداشت استفاده کنند. انرژی. در نتیجه، از نظر تئوری شانس بسیار بیشتری برای یافتن این گونه‌های باکتریایی در سیاره‌ای دور وجود دارد که به دور ستاره‌ای از نوع M (معروف به کوتوله قرمز) که سردتر از خورشید ماست، ستاره‌ای از نوع G (معروف به کوتوله زرد) می‌گردد.

با احتمال معقولی برای یافتن چنین اشکال حیات باکتریایی در سیارات بیگانه، یا حداقل با هدف از دست ندادن علائم زیستی آنها، تیمی از دانشمندان در کرنل در حال ایجاد پایگاه داده ای از رنگ ها و علائم شیمیایی برای طیف گسترده ای از موجودات هستند.

این تیم بیش از 20 باکتری ارغوانی و غیر گوگردی بنفش را جمع‌آوری کرده است و پس از ارزیابی رنگدانه‌های زیستی و ویژگی‌های نوری آن‌ها، مدل‌هایی از سیارات زمین‌مانند با شرایط آب و هوایی متنوع و پوشش ابری را توسعه دادند. به بیان دقیق‌تر، این تیم بازتاب باکتری‌های بنفش را در شرایط مختلف غنی از اکسیژن و کمبود اکسیژن مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. هنگامی که داده ها به مدل این محیط های فرازمینی داده شد، هر دو باکتری آبی هیدراته و ارغوانی خشک نشانه های حیات رنگارنگی را به نمایش گذاشتند.