یک داستان از نظر فنی در “Prodeus” وجود دارد، و حتی کمتر از یک تیرانداز دهه 90 از id Software است. شما یک نوع تفنگدار فضایی هستید، بیگانگان، شکاف های بعدی، به جلو بروید و به هر چیزی که حرکت می کند شلیک کنید. این در مورد آن است.
بسیار خوب، اگر منصف باشیم، می‌توان از توضیحاتی که در نقشه انتخاب سطح می‌بینید، داستانی جمع‌آوری کرد، و گاهی اوقات پایانه‌های رایانه‌ای را با پیام‌های کوتاه روی آنها می‌بینید، اما این بازی شما نیست که برای آن بازی کنید. داستان شما آن را بازی می کنید زیرا می خواهید به صورت بیگانگان، زامبی ها، (شاید حتی زامبی های بیگانه؟) شلیک کنید.
در تجربه خودم، قانع‌کننده‌ترین نیرویی که من را در هر سطح سوق داد، به سادگی، لذت بردن از خود سطح بود. می‌خواستم ببینم بعداً چه اتفاقی می‌افتد، اما فقط به این موضوع مربوط می‌شود که چه سلاح‌هایی پیدا می‌کنم یا با چه چالش‌هایی ممکن است مقابله کنم. مانند گشت و گذار، اما با انبوه مهمات و سطل های گور. در واقع بیشتر شبیه استخرهای شنا است. استخرهای به اندازه المپیک.
اعزام یک دشمن به سادگی یک جسد پیکسلی روی زمین ایجاد نمی کند – تاریخچه ای از ضرب و شتم را پشت سر می گذارد. شما به معنای واقعی کلمه، دیوارها را قرمز رنگ می کنید (یا رنگ های دیگر، بسته به موجود). اکثر دشمنان ممکن است اندام‌های خود را از دست بدهند، نوگی‌های خود را از دست بدهند، یا مستقیماً مانند توپ ساحلی پر از مایعات حیاتی منفجر شوند. به بهترین شکل ممکن کاملا مسخره است. آنقدر خشونت آمیز و خشن که اساساً یک کارتون است و به همان اندازه که به نظر می رسد سرگرم کننده است. و در واقع به عنوان راهی برای تشخیص اینکه آیا قبلاً در یک منطقه خاص بوده اید یا خیر مفید است.
