در سال 2005، بوگاتی ویرون را با موتور W-16 عرضه کرد که واقعاً دنده‌ها را در مهندسی خودرو تغییر داد. این موتور جدید چهار توربوشارژر با 1500 اسب بخار قدرت را ترکیب می‌کند تا خودروها را سریع‌تر از آنچه تصور می‌کردیم پیش ببرد، و ترکیبی از مواد پیشرفته و مهندسی در راس آنچه خودروها می‌توانستند به دست آورند.
طراحی موتور بوگاتی W-16 به دلیل قوی‌ترین خودروی تولیدی در آن زمان، با تولید 1001 اسب بخار متریک (987 اسب بخار آمریکا) و تبدیل شدن به اولین خودروی جاده‌ای با بیش از 1000 اسب بخار، قابل توجه بود. فولکس واگن، شرکت مادر بوگاتی، W-16 را با ترکیب دو موتور V8، با استفاده از سرسیلندرهای مشترک و میل لنگ توسعه داد.
ایده موتور W-16 از یک مکان بعید به وجود آمد: یک قطار با گلوله در ژاپن، که تخیل رئیس فولکس واگن، فردیناند پیچ، یکی از طرفداران قدیمی موتورهای 16 سیلندر را به خود جلب کرد. برای مدیریت قدرت عظیم خود، موتور 8.0 لیتری با چهار توربوشارژر خود به یک سیستم خنک کننده پیچیده با 10 رادیاتور نیاز داشت.
بوگاتی در سال 2022 اعلام کرد که دوران موتور W-16 در حال پایان است و تمرکز خود را به موتورهای هیبریدی و الکتریکی معطوف کرده است. موتور W-16، به اندازه کافی جمع و جور که در همان فضای یک V12 قرار می گیرد، اما سبک تر از یک V16 سنتی است، از ایده ای در سال 1997 توسط Piech آمده است.
موتور W-16 برخی از سریع‌ترین خودروهای جهان مانند ویرون و شیرون را تامین می‌کرد که به نمادی از دستاوردهای شدید خودرویی با ارقام اسب بخاری تبدیل شد که به احتمال زیاد در هواپیما می‌بینید تا یک خودروی قانونی خیابانی.
