قبل از ویندوز 95، اگر می خواستید نوعی دستگاه جانبی را به رایانه خانگی خود وصل کنید (علاوه بر یک صفحه کلید، که اغلب در سیستم تعبیه شده است)، باید تنظیمات داخلی را به صورت دستی پیکربندی کنید و حتی سوئیچ های فیزیکی دیپ سوئیچ را فعال کنید تا به درستی جاسازی شود. هر چیزی که داشتی وصل میکردی دست کم کار سختی بود، همین چیزی است که معرفی قابلیت Plug and Play را در ویندوز 95 چنین موهبتی می کند.
در ویندوز 95 و هر نسخه ویندوز از آن زمان، می‌توانید به سادگی یک دستگاه را مستقیماً به پورت باز رایانه شخصی خود وصل کنید و ویندوز فوراً آن را شناسایی کرده و برای استفاده شما پیکربندی می‌کند یا حداقل تلاش می‌کند. این ویژگی زمانی که برای اولین بار معرفی شد، کاملاً کامل نبود، زیرا بسیاری از استانداردهای سخت افزاری و نرم افزاری جهانی هنوز در صنعت ایجاد نشده بودند تا اتصالات سریع را تسهیل کنند. با این حال، مقدمات ایجاد شده بود، و امروزه، افزودن یک دستگاه جدید به سیستم شما نمی تواند ساده تر از این باشد.
