در مسابقات قهرمانی جهان استقامت 1981، کاوازاکی اولین دوچرخه مسابقه استقامتی KR1000 را در اختیار تیم مسابقه استقامتی فرانسوی خود، کاوازاکی فرانس پرفورمنس قرار داد. با کمک این دوچرخه، تیم هر چهار جایگاه روی سکو را به دست آورد و با ذوق عنوان قهرمانی جهان را برای کاوازاکی به دست آورد.
پس از اولین پیروزی، کاوازاکی به تکرار چارچوب KR1000 ادامه داد. قبلاً یک بار طلا را به خانه آورده بود، بنابراین بهترین شرط آنها برای انجام دوباره این کار بود، اگرچه چند تغییر مطمئناً ضرری نداشت. برای مسابقات قهرمانی جهان استقامت 1982، کاوازاکی فرانس پرفورمنس را یک بار دیگر به خط شروع فرستاد و مجهز به KR1000 های ارتقا یافته برای کل تیم بود. این مدل های بهبودیافته شامل اجزای آلومینیومی سبک وزن، سیستم تعلیق عقب Uni-tank، بازو منیزیمی و غیره بودند. با قدرت این دوچرخه ارتقا یافته، نه تنها فرانس پرفورمنس دوباره در مسابقه پیروز شد، بلکه دوباره هر چهار جایگاه سکو را رد کرد.
کاوازاکی یک رعد و برق بر روی دستان خود داشت، بنابراین تصمیم گرفت که اجازه دهد یک بار دیگر غرش کند، این بار در مسابقه معروف 24 ساعته لمانز در لومان فرانسه. برخلاف همه شانس ها (یا شاید کاملاً مطابق با شانس ها)، کاوازاکی یک بار دیگر سکو را جابجا کرد و پایان خوشی را برای KR1000 رقم زد.
کاوازاکی پس از این پیروزی چشمگیر برای چند سال از صحنه مسابقات استقامت فاصله گرفت و در سال 1988 با ZXR-7 بازگشت. KR1000 تنها سه سال از نام خود داشت، اما آنها چه سالی بودند.
