میدان دید اغلب مهم ترین تفاوت در هنگام انتقال از یک دوربین با سنسور برش به یک دوربین فول فریم (یا برعکس) است. دوربین‌های Cropped Frame میدان دید باریک‌تری نسبت به دوربین‌های فول‌فریم خود دارند.
به عنوان مثال، عکس بالا تصویری را که یک دوربین بسته به اندازه سنسورش می گیرد نشان می دهد. حتی با فاصله کانونی و موقعیت لنز یکسان، یک دوربین فول فریم بیشتر از دوربین های APS-C یا MFT، منظره را ثبت می کند.
بنابراین، اگر یک لنز 50 میلی‌متری به دوربین نیکون با سنسور APS-C وصل شده‌اید، به نظر می‌رسد که از لنز 75 میلی‌متری استفاده می‌کنید، زیرا سنسور برش داده شده از نظر فنی تصویری را که می‌بینید با بزرگنمایی 1.5 برابر زوم می‌کند.
با این وجود، برش سنسور به طور خودکار یک نقطه ضعف نیست. اگرچه دید شما را محدود می کند، به خصوص اگر می خواهید از لنزهای با زاویه دید عریض مانند 16-35 میلی متر یا لنزهای چشم ماهی استفاده کنید، دوربین سنسور برش یک گزینه عالی برای کسانی است که به عکاسی دوربرد علاقه دارند.
به عنوان مثال، عکاسان ورزشی باید پشت در جایگاه ها بمانند، بنابراین یک دوربین با سنسور برش به آنها مزیتی می دهد زیرا به آنها اجازه می دهد با لنز زوم 180-600 میلی متری (معادل حدود 270-900 میلی متر در APS-) به صحنه عمل نزدیک شوند. دوربین های C) نسبت به یک دوربین فول فریم مشابه می تواند. همچنین دسترسی عکاسان حیات وحش و پرندگان را افزایش می‌دهد و به آنها اجازه می‌دهد تصاویر صمیمی از موجودات وحشی را بدون ایجاد مزاحمت یا در معرض خطر قرار دادن عکاس، بگیرند.
