ستاره ای که محققان به آن نگاه می کردند T Cha نام دارد و از نظر استانداردهای ستاره ای نسبتا جوان است. این دیسک دارای یک قرص دور ستاره ای از مواد در اطراف خود است، اما این قرص دارای یک ویژگی غیر معمول است – یک شکاف عظیم از غبار، که 30 برابر فاصله بین زمین و خورشید کشیده شده است.
همانطور که گاز از دیسک خارج می شود، به آن باد دیسک می گویند. با استفاده از جیمز وب، محققان توانستند برای اولین بار از این باد دیسک تصویربرداری کنند. آنها به طور خاص دو ماده شیمیایی نئون و آرگون را مشاهده کردند و دیدند که چگونه باد از طریق صفحه مواد اطراف ستاره حرکت می کند.
باجاج گفت: “امضای نئونی در تصاویر ما به ما می گوید که باد دیسک از ناحیه ای دورتر از دیسک می آید.” این بادها می‌توانند توسط فوتون‌های پرانرژی – اساساً نوری که از ستاره می‌آیند – یا توسط میدان مغناطیسی که از طریق دیسک تشکیل‌دهنده سیاره عبور می‌کند، هدایت شوند.»
این مهم است زیرا این باد است که تعیین می کند چه مقدار ماده در دیسک باقی مانده است و اینکه آیا جامدتر است (و احتمال دارد سیاره ای سنگی مانند زمین یا مریخ را تشکیل دهد) یا گاز (و احتمالاً غول گازی مانند مشتری را تشکیل می دهد. یا زحل).
باجاج گفت: «بنابراین، به طور خلاصه، نتیجه تشکیل سیاره به تکامل و پراکندگی دیسک بستگی دارد.
