اگرچه تراشه های مدیاتک این روزها سهم بزرگ تری از بازار گوشی های هوشمند اندرویدی را به خود اختصاص داده اند، اما برای اکثر مردم غرب، Qualcomm بدون شک اولین نامی است که وقتی به تراشه های گوشی های هوشمند فکر می کنند به ذهنشان خطور می کند. با این اوصاف، کوالکام مدتی است که تلاش کرده است تا حضور خود را در فضای لپتاپها و نوتبوکهای مجهز به ویندوز احساس کند – البته با موفقیت بسیار کمی. جدیدترین تراشههای مبتنی بر ویندوز این شرکت، Snapdragon 8cx Gen 3 و تراشههای Microsoft SQ2 – که دومی بهطور خاص برای مایکروسافت سرفیس پرو ایکس طراحی شده است – دقیقاً فروش خوبی نداشتند.
دلیل عمدهای که اغلب درباره لپتاپهای مجهز به تراشههای کوالکام نمیشنوید، این است که آنها به دلیل مشکلات سازگاری و عملکرد بدنام بودند. این به این واقعیت مربوط می شود که تمام تراشه های طراحی شده توسط کوالکام مبتنی بر معماری ARM هستند که به طور قابل توجهی با معماری x86 استفاده شده توسط ویندوز و تراشه های Intel/AMD متفاوت است. این عدم تطابق اغلب به معنای بهینه سازی ضعیف و رگباری از اشکالات و ناسازگاری های مختلف بود.
با همکاری نزدیک مایکروسافت و کوالکام برای رفع این مشکلات، ادعا میشود که آخرین سیستم عامل مایکروسافت – ویندوز 11 – فاقد اکثر مشکلات سازگاری است که نسخههای قدیمیتر ویندوز را آزار میدهد. با رفع این مشکلات، تراشه های جدید مبتنی بر ARM کوالکام تمام مزایای ارائه شده توسط معماری ARM را ارائه می دهند – از جمله راندمان بیشتر و مصرف باتری کمتر، در حالی که همچنان بسیار قدرتمند هستند.